Bangkok heeft alles. Ik begrijp het goed waarom mensen hier terugkomen. Er is voor ieder wat wils, zowel voor gierige backpackers, als big spenders. Voor de professionele toerist met zijn Canon 600D of voor een koppeltje waarvan het mannetje zijn ondergoed binnenstebuiten keert om nog enkele dagen verder te kunnen. Bangkok is groot, maar heeft een bijna logische verdeling van de stad waardoor je moeilijk of toch niet lang kunt verdwalen. Eten voor 1 euro is overal te verkrijgen.

We hebben een tijdelijke oplossing gevonden tegen de hitte. ‘The Prince Palace Hotel’ heeft een zwembad. Liza en ik wandelen langs de lobby binnen, vragen nog even aan de liftboy waar het zwembad is. Op het 11de verdiep blok D. Wel dat ging makkelijk. Inderdaad een mooi bescheiden zwembad. Even een drankje bestellen en we plaatsen ons naast het zwembad. Even rondkijken naar de andere mensen. Zalig, opgepompte bodybuilders, plastieken vrouwtjes, een paar zatte Duitsers en een gezinnetje Blankenbergse Hollanders. Het water is me iets te warm, maar in deze hitte is alles goed.

Een avondje cinema lijkt ons leuk. In Bangkok heb je verschillende schoppingcenters, van goedkope kleren tot de meest dure op aarde. Maar ook een cinema op het 5de verdieping van de Siam Paragon, en dan nog wel een IMAX zaal. Ik ben helemaal verkocht, IMAX is de max want zelf Liza heeft de film ‘Logan’ helemaal uitgekeken.

’s Ochtends vraagt onze gastheer of we met hem meegaan naar de drijvende markt en de ’trein’markt. Tuurlijk, samen met Da (zo heet onze gastheer) en nog een Chinese en Japanse vertrekken we naar de markt, dit in een witte gangsterbak met rondom geblendeerde ruiten. Dit is voor mij een reden waarom Bangkok zo “alles” is, de Aziatische autocultuur. Wij zullen al rap zeggen dat iets “d’erover” is. Spoilers, uitlaten, de kleur, stickers, neon, alles kan en mag hier. Er is wel een jaarlijkse verplichte autokeuring maar die zal wel iets soepeler zijn dan bij ons. Zelf de taxi’s hebben een gigantische spoiler en een uitlaat waar ik mijn hoofd in kan duwen. Geluidsdempers zijn hier ook overbodig, zo hoor je de Tuk Tuk al van ver afkomen met een monsterlijk gebrul. Zalig. Liza verstaat me niet als ik telkens wijs naar een auto en uit men dak ga bij een Nissan skyline of Honda NSX of Toyota Supra. Nog zoiets, een Rolls Royce of Maserati die koop je ook gewoon in een winkelcentrum, verdieping vier in de Siam Paragon.

Waar waren we gebleven. Aankomst aan de treinmarkt. Dit is gewoon een markt waar de trein door rijdt en dan worden alle kraampjes naar binnen geduwd. Misschien heb je dit al eens in een YouTube filmpje gezien. Het stelt niks voor. Hetzelfde als de drijvende markt. Het is waarschijnlijk niet meer zoals vroeger, want het was nogal op toeristen gebaseerd. Ergens heeft het wel zijn charme. In de avond vaarden we met een lange speedboot tussen de markt om vuurvliegjes te zoeken, een beetje saai. Het enige moment wanneer ik wakker werd was als de boot ‘sjette’ gaf, hupla geef maar gas.

Nu we hier toch in Thailand zijn ga ik eens voor de traditionele Thaise massage en Liza voor een pedicure. Elk een half uurtje. Liza krijgt een voetbadje en ik word meegenomen naar achter. Spannend. Een klein Thais vrouwtje vraagt me vriendelijk om op de rug te liggen. Daar lig ik dan in men zwemshort en tshirt. Ze begint mijn voeten te masseren en direct met de harde hand. Ze duwt zo hard op men voetzool dat er bijna een gat in komt. Ik blijf kalm, we gaan geen kik geven denk ik dan. Ze gaat naar mijn scheenbenen en kuiten. Ik denk dat ze bakker is in bijberoep, ze kneedt men kuiten tot pudding. Blijf sterk Wim, dit is nog maar het begin. Ze gaat naar men bovenbenen, ze leunt erop met haar volle bovengewicht alsof ze mijn been gaat reanimeren. Ze doet nogmaals hetzelfde met haar ellebogen, hoger en hoger, als ze nu uitschiet met haar elleboog kan ik in een vrouwenkoor gaan zingen. Ze blijft mooi rond junior. Ik blijf mooi ontspannen op mijn rug liggen met mijn ogen toe, want haar aankijken durf ik niet. Ze plooit een been en plaatst die over mijn andere gestrekte been. Ze duwt met haar ene hand op mijn borst en legt haar bovengewicht op mijn geplooide been en duwt die naar de kant van mij ander been. Ja mannekes, even slikken, zal ik nog kunnen lopen of word het een rolstoel, mijn ruggengraat kraakt met het meest voldane ritmische geluid. Relax Wim, het komt goed. Ik mag me omdraaien en plof men gezicht in het kussen. Zalig een rugmassage, dat heb ik nodig. Ze begint weer aan mijn voeten, maar het valt wel mee. Ze speelt wel graag met mijn voetjes. Hupla met haar knieën op mijn hamstrings, waarom niet. En dan de rugmassage, ik weet niet hoe ze het doet maar zo zal ik mijn reisverzekering mogen gebruiken. Een voor een duwt ze mijn ribben tegen mijn longen. Ik kan het niet laten en geef een kleine kreun, neen niet zo’n kreun, een pijnscheut kreun. “You owkey?”, wat moet ik daar nu op antwoorden? “Yes, yes”. Het is nu geen tijd meer om plooien. Ze gaat nog even door tot ze alle lucht uit mij heeft geduwd. Ze gaat van me af. Ze gaat rechtstaan op mijn hamstrings en haakt mijn benen vast aan haar scheenbenen. Voila, een Thaise vrouw die op me wandelt, terwijl ze dat doet voel ik mijn zwembroek zakken. Lap, nu kan ze nog eens naar mijn witte bilspleet gleuren. “Finish” zegt ze, ik trek mijn broek op en snelwandel terug naar Liza. Wandelen gaat gelukkig nog. ‘En hoe was het?’ vraagt een voldane Liza. Goed goed, de moeite.