Op naar Chiang Mai met de slaaptrein. Wanneer we onze hostel verlaten zien we onze oude bedrieger terug een ander koppel in de val lokken. Wanneer we passeren​ verwittig ik het koppel dat ze hem niet moeten geloven. De oude Thai krijgt terug een histerische aanval als hij ons herkent en nodigt me terug uit om te boksen. Alom hilariteit.

Op de slaaptrein krijg je een mooie twee vierkante meter, een soort stapelbed. Liza ligt vanonder aan het raam, ik vanboven zonder raam. Wel gezellig, als ik het gordijntje dichttrek heb ik net genoeg ruimte om aan mijn neus te krabben. Laten we het een gezellige lijkkist noemen. Neen, zo erg is het niet. Het is tot nu toe de meest comfortabele manier van reizen. Het is overnachting en vervoer in één voor een spotprijsje.

Chiang Mai is veel kleiner en rustiger dan Bangkok. Met de fiets kan je perfect het centrum doorkruisen op zoek naar iets lekkers. ’s Avonds zitten we in een jazz bar waar enkele muzikanten een beetje jammen. Dan is het de beurt aan een 8 jarige drummer en 13 jarige gitarist. Het beste stukje jazz van heel de avond, het was geweldig.

We hebben een halve dag bezoek geboekt aan enkele olifanten. Er waren slechts vier olifanten die uit slechte omstandigheden zijn gered en hier hun nieuwe leven kunnen beginnen. Ze zeggen dat het misbruikte olifanten zijn uit Myanmar en dat ze ze daar nog altijd gebruiken om op te rijden, bosbouw en andere praktijken. We hebben bewust gekozen voor dit verblijf waar je niet op de olifanten kunt rijden. Je zou misschien denken dat een olifant daar sterk genoeg voor is maar hun lichaamsbouw laat dit eigenlijk niet toe. Ook zijn olifanten geen vredelievende dieren zoals wij denken en gaan ze uit nature mensen vermijden. De olifanten die je dus meestal tegenkomt die uit je hand eten zijn sowieso misbruikt geweest om te doen wat de mens van hen verwacht. We maakten een maaltijd voor de olifanten en gaven ze daarna eten, kilo’s bananen. Daarna sprongen de olifanten in een modderpoel waar ze gingen liggen zodat wij ze een moddermassage konden geven. Een olifant insmeren met modder is een beetje als zonnecrème smeren over je arm die nog vol met zand hangt, lekker ruw. Dat vinden ze heerlijk. Daarna hielpen we hen douchen en daar kwam een watergevecht aan te pas met de kleine olifanten. Nog enkele foto’s nemen en terug naar Chiang Mai.

Vanuit Chiang Mai was het 6 uur rijden met de bus naar Sukhothai. Een van de oudere steden van Thailand. Het bestaat uit een oud en nieuw deel. Wij hadden een verblijf geboekt in het oude deel waar vele ruïnes en tempels stonden uit de 13de eeuw. Het leukste is om een fiets te huren en zo tussen de tempels te rijden. Echt een prachtig stukje Thailand.

Terug naar Bangkok met de VIP bus. Weeral zijn centjes waard, 10 euro de man. Een 8 uur durende rit met koekjes, water en een verse maaltijd inclusief. Vanuit de oude luchthaven van Bangkok vliegen we naar Phuket. Owla amaikes, Phuket. Ik wist niet dat Phuket een stuk van Rusland was. Phuket bestaat uit verschillende stranden van marginaal tot iets minder marginaal. Het is Blankenberge vol met Russen. Neen Blankenberge valt nog mee in vergelijking met dit. Het zijn superveel bars en restaurantjes en overal hangt het menu in het Russisch uit. Zelf de banken hebben Russische instructies. Een voordeel voor ons, onze hostel ligt op 30m van het strand. En op het strand zie ik weer een weelderige fauna en flora. Al die zeekoeien, walrussen, kwallen, plastieken zeemeerminnen, wandelende stukken rubber en mannelijke Speedo strings. Wooooow, we hebben het paradijs gevonden. Zou onze Poetje Vlad hier ook zijn borstkas bruinen? Liza en ik amuseren ons met het bestuderen van deze schepsels. Zouden het echte boezems zijn of vals? Hoever kan dat broekje nog tussen zijn billen? Die draagt naar links. Die zijn aarshaar loopt door tot aan zijn nek. Jaja een gezellig middagje strand. De volgende dag rijden we met de scooter op het eiland rond, op zoek naar een strand met minder buitenaards leven. Enkele stranden waren wel rustiger, daar liggen dan ook de echte resorts rond. Neen Phuket is geen echte aanrader, maar het is wel een ideale thuisbasis als je wilt eilandhoppen.

Want terwijl ik dit schrijf zijn we op de boot richting het eiland Ko Phi Phi voor een nachtje. Daarna reizen we door naar Ko Lanta.