7u. Opstaan met de zon, een ommeletje, twee theetjes en een apple pancake. Rugzak aantrekken, bergschoenen toesnoeren en hop naar de top. Het gaat goed, we gaan van dorpje naar dorpje en volgen de rivier stroomopwaarts. De vogeltjes fluiten en de geitjes blèten. Rond 10u begint de zon al aardig te branden. Af en toe passeert er een 4×4 en de inzittenden kijken dan wel eens raar, maar onvriendelijk zijn ze niet. Het landschap is nu al zo prachtig en we hebben nog 17 dagen te gaan. Ieder dorpje bestaat uit vierkantige blokken huizen, met rechthoekige ramen. De kippen lopen er vrij rond en de hanen zien er hier veel groter en sterker uit. De huisjes worden ook heel sierlijk geschilderd in regenboogkleuren. De daken bestaan meestal uit golfplaten en als het dak uit beton bestaat dan lijkt het alsof er nog een verdieping moet op gebouwd worden (alsof ze twijfelen). Overal langs de weg zie je sporen van vooruitgang. Er liggen waterleidingen, elektriciteitspalen, beton, zand, hopen gekapte stenen. Af en toe zie je kleine groepjes aan de baan werken, vooral kinderen en jongeren. Ik krijg zo het gevoel dat iedereen in het dorp moet meewerken aan de vooruitgang ervan. Het ene dorp is ook al mooier dan het andere. Rond 15u beginnen onze voeten echt wel pijn te doen, de rugzak begint door te wegen, de conversaties blijven uit. Het begint hard te regenen. Ieder dorpje bestaat meestal uit een voordorp en die maken je wijs dat je er bent. Uiteindelijk is het dan meestal nog 10 minuten wandelen naar het hoofddorp. Onze eindbestemming voor vandaag was Chamche. We kwamen uit in het voordorp en daar zagen we een sherpa en een toerist onder een afdak van het restaurant zitten. Uitgeput wou Liza hier blijven, maar ik wilde nog die laatste 10min doordoen naar het hoofddorp. En dat was naar boven. Om in Chamche te raken moesten we op een soort rotsachtig bergpad steil naar omhoog. Het regende, de rotsen waren nat en glad. De vermoeidheid sloeg toen hard toe. Liza werd wat knorrig en ook wat kwaad op mij. Maar ze had gelijk. Het pad was eigenlijk te gevaarlijk, we slierden weg en waren te vermoeid om ons goed te kunnen concentreren. Boven kozen we voor de eerste slaapplaats die we tegenkwamen. Gratis kamer als we bleven eten en er ontbijt namen, goed voor ons. Het was een familiehotel. De kamer was net een houten hutje met hier en daar een pissebed. Na een lekkere maaltijd waar we 3 uur op hebben gewacht (niet overdreven), ging ik me douchen in een … je wil niet weten hoe die eruit zag. Plots deed iemand mijn licht uit in de douche, waarschijnlijk de bazin die vond dat ik na 3 minuten douchen er te lang onderstond.

Na een deugdoende nacht stonden we al om 6u30 weer op voor twee ‘vegetable ommelet’ en tweemaal ‘black tea’. Nu we hadden niet veel keuze, het was de moeder des huizes te volgen. Weer op pad met de eerste zonnestralen in onze nek, heerlijk. Wanneer we net buiten een dorpje waren werden we gevolgd. Het cirkelde af en toe rond ons en kwam dan eens dichterbij. Een prachtige Tibetaanse puppy. Hij liep rond ons alsof hij ons bewaakte. Af en toe liep hij voorop om om de hoek te kijken en dan spurtte hij terug naar ons om te zeggen dat de kust veilig was. Dit deed hij een uur lang, ver verwijderd van het dorp. Plots kwam er in de verte een veel grotere hond en direct zagen ze elkaar, dit voelde niet goed. De puppy liep niet meer mee en de grote hond passeerde ons en naderde de puppy. Wij wilden niet meer omkijken en ja dan hoorde je plots een luid gejank. Doorlopen en niet meer omkijken. Aangekomen in Danaque, 2100m hoogte en erg koud. We moeten nog minimum 7 dagen klimmen en het zal alleen maar kouder worden. Maar hier zien we ook de eerste glimpsen van de Annapurna 2. Een mastodont van een berg. Dit heb ik nog nooit gezien. Het ziet er zo machtig en onbevreesd uit, de toppen van de wereld. Dodelijker dan de Everest onder de alpinisten. En nu in onze lakenzak en dan in onze slaapzak met onder ons de kleren die we de volgende dag gaan dragen, om ze wat warm te houden. O ja, waarom die titel? We aten een pizza met yakvlees. Niet echt smakelijk dat beest.